به شیوه خود زندگی کن

شجاعت آن نیست که از آدمهای شجاع تقلید کنی،

بلکه آن است که به شیوۀ خود زندگی کنی

و بهای آن را نیز بپردازی.

حتی اگر بهای به شیوۀ خود زیستن،

خود زندگی باشد،باز ارزش آن را دارد.

زیرا در چنین شیوِۀ زیستن است که روح به دنیا می آید.

هنگامی که کسی آماده است تا برای چیزی بمیرد،

همین آمادگی و شور اوست که او را دوباره متولد میکند.

اگر در این آمادگی رنجی نهفته است،رنج زایمان است.

به شیوۀ خویش زیستن،شجاعت میخواهد،دل و جرأت میخواهد.

به شیوۀ خود زندگی کن؛شبیهِ خودت باش و بس.

نگران عوام نصیحت گو مباش.

زندگی خود را ترسیم کن.

از روی نقش کهنۀ دیگران نقاشی نکن. خلاق باش.

اگر هم در شیوۀ خود بر خطا باشی،

بهتر از آن است که دیگران به جای تو زندگی کنند

و تو بر صواب باشی.

زیرا کسی که به شیوۀ دیگران زندگی میکند

و بر صواب است

زندگی را به بطالت میگذارند.

کسی که به شیوۀ خود زندگی میکند،و بر خطاست،

بلاخره دیر یا زود از خطای خویش درس خواهد گرفت.

او خطای خویش را دستمایۀ تجربه ای تازه خواهد کرد

و با تجربه های خویشتن،خواهد بالید.

مسیحا برزگر